Japan, thar sem madur ser auglysingu thar sem ljon og sebrahestur eru ad fadmast vid Edit Pief tonlist i bakgrunninum :S kannski er eg eina sem finnst thessi auglysing meika ekki neitt sense.

Allavega, tha er eg komin heim eftir Hiroshima, vel brunnin og threytt.
Verd ad segja ad eg var sma svekt thar sem vid hittum ekki borgarstjorann, sem vid attum ad gera, helst pirrud ut af thvi ad vid fengum enga utskyringu.
Annars var Hiroshima rosalega god upplifun. Thad var rosalega skrytid ad ganga i gegnum Kjarnorkusprengjusyninguna, thar sem eg sa fot og likamsparta af theim sem forust i sprenginunni. Sumt var hreinlega hryllingur, thar a medal myndir af folki ad spitolunum sem voru hryllilega brennd. Get sagt ad madur kemur ekki sa sami ut og thegar madur gengur inn. Fyrsta sem kom i hugann hja mer var hvad alit mitt a Bandarikjunum laekkadi hrikalega, thott thad hefur aldrei verid eitthvad hatt.
Thad var mergjad ad sja A-bomb dome, eina husid sem er enn eftir, eina af faum sem lifdi sprenginguna af. Enntha i sama astandi. Gardurinn i kring sem er tileinkadur fridi og minningu sprengingunnar er gifurlega stor og fullur ad minnismerkjum.
Eftir ad vid forum i gegnum safnid, tha horfdum vid a heimildarmynd og svo kom kona sem er ein af theim sem lifdu af.
Ad heyra hana segja fra thvi thegar hun var 13 ara og flaug 10 metra burt thegar sprengjan sprakk og ad hun brann svo illilega ad foreldrar hennar thekktu hana ekki fyrr en hun taladi vid thau, hraeddi mig alveg ogurlega. Hun lysti thvi lika ad enn i dag thegar hun fer til laeknis ef hun er veik, tha er hun alltaf hraedd um ad veikindin hennar koma af kjarnorkumenguninni.

Ok, nuna aetla eg ekki ad draga ykkur nidur meira i einu bloggi, herna er enn sjodandi heitt og min er ad deyja. Hlakka til thegar oktober kemur loksins, tha fer hitinn nidur.
Hiroshima var samt rosa fjor, hitti aftur alla rugludallana sem eru a sama svaedinu og eg, krakkarnir sem eg eyddi fyrstu orientation med i Osaka. Svo voru einnig adrir krakkar sem voru a Tokyo svaedinu, thar a medal gifurlega pirrandi Astrali. Komst ad thvi ad Maya hafdi rett um ad Astralskir karlar eru karlrembur med mega ego. Thessi helt ad hann gaeti reynt vid allar stelpurnar. Thakka Gudi ad eg slapp, enda thorir enginn neinu eftir ad eg syni myndina af vikingnum minum, nefni haedina hans og ad hann er sterkur^^ takk Viddi minn, bjargar mer meira ad segja i Japan. Thad for samt mest i taugarnar hja mer ad hann aetladi ser ad naela ser i naeturgaman med vinkonu minni, sem by the way er skotin i annari gellu ^^, hun eyddi nanast allri ferdinni ad fordast hann og reyna sitt besta brjalast ekki, ytti honum i burtu og bull en hann helt samt afram, uuu eg gaeti skrifad goda sapu um hvad gerdist hja skiptinemunum i Hiroshima, var i bestu adstodunni, ahorfandi. Sa allt dramad og rifrildin, meira ad segja spaensk rifrildi. ^^

en jamm thad skemmti mer i sma stund, allt dramad og bull, se thetta bara hja utlendingum, ekki japonunum.

allavega, ciao
adda